"Er is hier geen leven, we willen onze ogen voor altijd sluiten": een brief uit de gevangenis van Brescia

Geërgerd pakte hij pen en papier en schreef een vurige brief aan minister Nordio, gepubliceerd door de Giornale di Brescia . Dit is wat Walter Monaco, een gevangene in de gevangenis van Kanton Mombello in Brescia, een van de meest overbevolkte gevangenissen van Italië, aan de minister van Justitie schreef.

Geachte minister Nordio, ik ben Walter Monaco, een van de vele gevangenen die onder alternatieve maatregelen vallen. Vandaag ben ik "bijna vrij", maar zoals elk jaar zie ik in mijn ogen de kleuren van de bomen onder de gevangenis van Brescia, Nerio Fischione. Geachte minister Nordio, als het waar is dat overbevolking niets te maken heeft met de constante zelfmoorden in gevangenissen, wil ik u dit perspectief graag toelichten. Ik bevond me te midden van absolute herrie, te midden van wanhoopskreten, te midden van andere gevangenen die zichzelf verwondden voor de ziekenboeg van Canton Mombello, op zoek naar psychotrope medicijnen om alles te vergeten. De gevangenis van Brescia is een vreemde omgeving, een eiland in het stadscentrum. Buiten hoor je het lawaai van auto's en stadsverkeer, en binnen voel je je alleen, zoals wij gevangenen in Brescia ons elk jaar in deze tijd van het jaar voelen. We bevinden ons tussen zoveel mensen, maar van binnen zijn we alleen, we zijn leeg.

Weet u, minister Nordio, dit is, net als Kerstmis, de ergste tijd van het jaar. Alles staat stil, we zien de leraren niet, we zien geen toekomstperspectieven, het personeel is op vakantie , de verzengende hitte in de cellen vormt een val : te warm om te bewegen en wat frisse lucht te krijgen, te warm om te slapen, te moe om wakker te blijven. In deze tijd van het jaar, beste minister Nordio, verlangen velen van ons ernaar om aan deze val te ontsnappen, en misschien is de enige manier om voor de laatste keer onze ogen te sluiten. Ik dank Brescia en de inwoners van Brescia voor hun hulp, ook al is het moeilijk. Beste minister Nordio, de hitte, het stof in kanton Mombello, het geschreeuw van drugsverslaafde gevangenen die hun ogen willen sluiten – we kunnen het niet meer aan. Een democratisch land verleent gratie, al is het maar als een daad van genade.

Kanton Mombello is vandaag de dag opnieuw een van de drukstbevolkte gevangenissen van Italië aan het worden. Elk jaar horen we geruchten, elk jaar horen we beloftes, elk jaar worden we misleid door te denken dat de dingen snel voor ons zullen veranderen. In werkelijkheid is de enige mogelijke oplossing om onze ogen te sluiten en ze misschien nooit meer te openen. Beste minister Nordio, een fijne zomer gewenst, met liefde, een van de vele.

VAN

Redactie van de website